Mijn onderzoek naar genezing heeft mij in de loop van de tijd een heel andere kijk gegeven op ziekte en gezondheid en het verband tussen lichaam en geest.
We kunnen het lichaam bekijken op verschillende niveaus.
Oppervlakkig mechanisch, als weefsels en organen, of een stap verder als cellen, nog een stap verder als moleculen, atomen, protonen, neutronen, elektronen of zelfs wat daar onder ligt. Onze huidige wetenschap houdt het op energie.
Op mij eigen pad heb ik al deze stadia stap voor stap leren kennen en elke stap bleek waardevol. In de loop van de jaren kwam ik tot de conclusie dat de invloed van de geest en de emoties op het lichaam, veel groter is dan in de regel wordt aangenomen.
Ook op mechanisch niveau wordt dat duidelijk als je de werking van het zenuwstelsel bekijkt, dat vanuit de hersenen wordt aan gestuurd. Bij het ontstaan van spanning wordt de impuls om de desbetreffende spier aan te spannen onbewust van uit de hersenen aangestuurd. Wanneer ik gespannen ben, ben ik zelf de gene die spant, onbewust geef ik een signaal aan mijn lichaam om zich te spannen. Als dat de ene kant op werkt, zou het ook de andere kant op moeten werken, dat wil zeggen richting ontspanning. Stress is een van de belangrijkste ziekte veroorzakers. Onderzoek toont aan dat bij mensen met veel stress, minder afweerstoffen in het bloed aanwezig zijn.
Het is bekend dat de emotionele toestand waarin iemand zich bevindt van invloed is op de stoffen die ons lichaam produceert.
De bekendste daarvan is het hormoon adrenaline dat vrijkomt bij schrik reacties. Iemand die blij is maakt meer endorfine, een stof die een kalmerende werking heeft op het lichaam, bij woede komt het hormoon cortisol vrij dat bij hoge concentraties tot weefselschade kan lijden. Je vreet jezelf dus letterlijk op. In de oosterse geneeskunde is dit al duizenden jaren een geaccepteerd gegeven. In hun medische systeem kennen ze aan ieder orgaan een specifieke emotie toe. Bijvoorbeeld: woede is gerelateerd aan de energie van gal en lever, zorgen en piekeren aan de maag en de milt.
Opmerkelijk hoe het verband tussen emoties en lichamelijke klachten terugkomt in de taal. Denk maar aan: iets op je lever hebben, je gal spugen, pisnijdig zijn, van je hart geen moordkuil maken en niet lekker in je vel zitten. Ergens weten we het dus wel, het is alleen niet altijd makkelijk het onder ogen te komen.
Zelf heb ik ook in moeten zien dat ziekte mogelijk op onbewust niveau in ons bewustzijn zijn oorsprong heeft. In de praktijk blijkt dat sommige emotionele spanningen jaren lang het functioneren van iemand op verschillende niveaus kunnen belemmeren. Wat niet wil zeggen dat je het lichaam niet zou moeten behandelen. De opmerking het zit tussen je oren, zou meer genuanceerd moeten worden. Een betere benadering zou zijn, het begint tussen je oren en drukt zich uit via je lichaam.
Vaak heb ik mensen tegen over me gehad die uitgebreid onderzocht waren doormiddel van bloed onderzoeken, scans, röntgen foto's enzovoort, waarbij niets te vinden was. Deze mensen hebben in de regel reële klachten en kan je dus niet met de dooddoener het zit tussen je oren, met een kluitje het riet in sturen. Wat ik in mijn praktijk probeer te doen is de oorzaak van de klacht op te sporen. Je behandelt dan niet alleen de klacht maar meer de persoon.
Een van de wonderen van ons lichaam is het zelf genezend vermogen.
Je lichaam is ooit bij de conceptie begonnen als een microscopisch klein celletje, waarin alle informatie voor je complete functioneren aanwezig was. Die cel is zich gaan delen tot je lichaam uit ongeveer 135.000.000.000.000 ( 135 biljoen) cellen bestaat. Al deze cellen hebben de informatie, zeg het geheugen, voor jou functioneren. Het is mogelijk dat gedurende ons leven door allerlei traumatische gebeurtenissen valse informatie in het cel geheugen terecht komt, dat het functioneren belemmerd. Onze cellen onthouden dingen. Een gegeven dat ook naar voren komt in onderzoek naar mensen die orgaan transplantaties hebben ondergaan. Er zijn gevallen bekend waarbij deze mensen herinneringen en bijvoorbeeld voedsel behoeften van de orgaan donoren hebben overgenomen.
Het zelf genezend vermogen kan ook geblokkeerd raken door huidige ( emotionele) spanningen, andere vormen van stress, slechte voeding en een verkeerde leefstijl van de persoon. Voor genezing is in elk geval een diepe ontspanning een vereiste.
Gelukkig zijn er vele mogelijkheden het genezend vermogen van het lichaam te herstellen. Het blijkt dat het lichaam een soort wandelende medicijn kast is dat vele genezende stoffen zelf kan aanmaken als het daar toe gestimuleerd wordt.
Sommige cellen in ons lichaam ( bijv. die van de binnenkant van de dikke darm) worden elke dag vervangen door nieuwe. Bij andere delen van het lichaam vraagt dat wat meer tijd maar in een tijdsbestek van zeven jaar zijn praktisch alle cellen in je lichaam vernieuwd.